Moje obserwacje przeprowadzane właśnie w ten sposób sprawiły mi satysfakcję. Ptasim żerom bowiem w śnieżne dni nie ma końca. I tak zwykły ogród sąsiada zamienia się w stołówkę i miejsce wypoczynku. Wystarczyło niewiele; trochę chleba przy drzewach, trochę słoniny ponabijanej na gałęzie krzewów.
Nie minęło wiele czasu, a zleciały się nie tylko wróble czy gołębie, ale pojawiają się inne gatunki.
W drugiej połowie listopada miałem przyjemność obserwować jemiołuszki na przelotach. Na miejsce spoczynku w swojej podróży wybrały m.in. właśnie improwizowany karmnik. Wróble, gołębie i proszę, jemiołuszki.
Następną niespodzianką okazał się grubodziób, którego nie widziałem w okolicy nigdy przedtem. Widocznie trudy ziemi zmusiły ptaka w obejścia. Tego typu obserwacje to prawdziwa gratka. Mamy wolne, nie chcemy się nigdzie ruszać, ale ochota na obcowanie z naturą pozostaje.
Zachęcam do tej formy spędzania czasu zaraz obok wypadów ptasiarskich w teren.
Zdjęcia: Wikimedia
Bardzo przyjemne zdjęcia jemiołuszki :-)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Skojarzyłem dobrze którego bloga prowadzisz :-)
OdpowiedzUsuńSam też nie mam najlepszej lustrzanki i wiem, że muszę się dobrze nakombinować żeby wyszło dobre zdjęcie :-)
Jeszcze nie próbowałem ale myślę o robieniu zdjęć z czatowni :-)
Monika doradziła mi zrobienie takiej przenośnej z pałatki wojskowej :-)
ps. lubię poczytać ciekawe zapiski, zawsze można się czegoś dowiedzieć nowego :)